Przy wyborze kopolimerów do określonego celu kierujemy się oczywiście tym, aby miały one jak najwięcej pożądanych własności, a jak najmniej niepożądanych. KopoIimeryzacja a syntetyczne tworzywa elastyczne. Szczególnie duże zastosowanie znalazła kopolimeryzacja w dziedzinie kauczuków syntetycznych, gdzie stała się podstawową metodą ich produkcji. Okazało się, że na drodze zwykłej polimeryzacji można otrzymywać kauczuki syntetyczne o dość ograniczonych własnościach. Stosując natomiast kopolimeryzację można otrzymywać materiały posiadające oprócz ogólnych własności kauczuku, również inne, niezmiernie cenne własności. Materiały te można by określić jako syntetyczne kauczuki o własnościach żywic lub jako syntetyczne żywice o własnościach kauczuku w zależności od tego, czy przeważa składnik, z którego otrzymuje się kauczuk (butadien, chloropren itp. ), czy składnik, z którego otrzymuje się żywice (styren, metakrylan metylu itp. ). Doskonale ilustrują to różne typy Buny. Pierwsze typy tego kauczuku oparte na doświadczeniach uzyskanych podczas pierwszej wojny, nie były zadowalające pod wielu względami. Zastosowanie kopolimeryzacji umożliwiło produkcję materiałów o lepszych własnościach. Rozwój produkcji kauczuków syntetycznych, opartych na kopolimeryzacji, postępuje naprzód w szybkim tempie; powstają coraz to nowe typy kopolimerów, nie wszystkie jednak znajdują, praktyczne zastosowanie. Do kauczuków syntetycznych przodujących pod względem jakości należą kauczuki otrzymane na drodze kopolimeryzacji ; świadczy to o niewątpliwie dużym znaczeniu tego procesu dla produkcji kauczuków syntetycznych, Perbunan oraz Hycar i Chemigurn są kopolimerami butadienu oraz nitry u kwasu akrylowego; kopolimerem jest także Tiokol RD. [patrz też: bricomarche srem , bank spółdzielczy strzelin , świdman ]
Powiązane tematy z artykułem: bank spółdzielczy strzelin bricomarche srem świdman