W poprzednich rozwiązaniach wykorzystując ciągłość izolacji w miejscu dylatacji uzyskiwano liniową odkształcalność warstw pokrycia. Oczywiście, dopuszczalna wielkość przemieszczeń przy tak skonstruowanej dylatacji może być znaczna. Konstruując ten typ dylatacji należy założyć możliwie najniżej paroizolację szczeliny dylatacyjnej (folia aluminiowa z naklejoną papą jutową lub podwójna papa przyklejana lepikiem), niezależnie od tego czy strop ma, czy też nie ma paroizolacji. Brzegi takiej szczeliny dylatacyjnej podwyższa się o 8-10 cm przez nałożenie grubszej warstwy zaprawy (ewentualnie także przez ułożenie cegieł drążonych wzdłuż krawędzi szczeliny), w której osadza się zaimpregnowane klocki drewniane służące do mocowania blachy osłaniającej dylatację. Pionowa fałda z blachy powinna wystawać na co najmniej 60 mm ponad płaszczyznę dachu i być przykryta paskiem papy jutowej. Stropodach musi być także oddzielony dylatacją od wsze lkich, wystających ponad niego ścian tego samego lub sąsiednich budynków. W zasadzie krawędź dylatacji powinna być podwyższona o ok. 10+15 cm. Dopuszcza się wykonanie dylatacji bez podwyższenia. [podobne: listwy przypodłogowe białe, białe listwy przypodłogowe, aprepitant ]
Powiązane tematy z artykułem: aprepitant białe listwy przypodłogowe listwy przypodłogowe białe