Zbrojenie podłużne umieszczono częściowo w postaci wieńca ukrytego w prefabrykatach, częściowo w ławie fundamentowej i wieńcu stropowym. Dla związania ławy fundamentowej ze ścianą wypuszczono z ławy w miejscu styku prefabrykatów pręty kotwiące, zwykle o 10, zaś w skrzyżowaniu ścian o 10. W budynkach niższych (5-7 kondygnacji) typowa konstrukcja fundamentów pochłania o wiele więcej betonu niż jest to konieczne ze względów wytrzymałościowych. Dlatego szuka się rozwiązań mniej materiałochłonnych. Przy układach poprzecznych zastosowano w ZSRR konstrukcję nośną kondygnacji piwnicznej w postaci ustroju ramowego. Zewnętrzne ściany kondygnacji piwnicznej opierają się na belkach podwalinowych wspartych z kolei na skrajnych elementach ławy nośnego ustroju poprzecznego. Rozwiązanie to dało duże oszczędności materiałowe. Innym rozwiązaniem pozwalającym na oszczędności materiałowe przy zachowaniu odpowiedniej sztywności giętnej ściany jest wykonanie ściany jako panwiowej lub w postaci ściany typu zygzak. Przepisy wymagają, aby grubość ścianek prefabrykowanych w elementach wielkowymiarowych ścian piwnic była nie mniejsza niż 6 cm, a żebra przy stykach miały szerokość nie mniejszą niż 30 cm. [podobne: drewniana boazeria, posadzki żywiczne, listwa przypodłogowa ]
Powiązane tematy z artykułem: drewniana boazeria listwa przypodłogowa posadzki żywiczne